Wojciechów

Powierzchnia sołectwa:

893 ha (8,9% ogółu)

Statut sołectwa:
Uchwała Nr XXI.159.2016 z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie uchwalenia Statutu Sołectwa Wojciechów

Historia sołectwa:
W roku 1266 książe śląski Henryk II zezwolił wójtowi Wilhelmowi z Rychbachu /późniejszy Dzierżoniów/ na l okację miasta na prawie średzkim. Celem zabezpieczenia lepszego rozwoju gospodarczego miasta Bierutowa, bo takie ostateczne było nazewnictwo nowego miasta , które na początku z niewyjaśnionych przyczyn nazwano Legnicą nadał książe szereg okolicznych wsi . Jedną z nadanych wsi był Wojciechów. W Wojciechowie Dolnym istniał jak się przypuszcza wydzielony majątek . Pierwotna nazwa wsi brzmiała Woyts lub Woyszeg /zniemczona/.
Polska wieś, której daty lokacji nie znamy już istniała w r. 266, więc powstała wcześniej , podobnie jak pozostałe kilka wsi podporządkowane do miasta Bierutowa powstało przed r. 1266. Nazwa wsi powstała od imienia Wojciecha, założyciela, bądź posiadacza wsi i można dotować jej powstanie nawet na początek XIII .
W roku 1300 alodium wójta bierutowskiego Wilhelma stanowiło część wsi Wojciechów /Woyszegderff/.
Z tego okresu czasu był znany właściciel wsi Brelok /rycerz?/.
W roku 1349 miasto Namysłów i wieś nawiedziła dżuma.
W roku 1355 wykaz kościołów archiprezbiteratu namysłowskiego w Wilkowie wymienia kościół w Wojciechowie /Woyczechs/.
Również wykaz zaległego Świętpietrza kardynała Jana z Rimini z roku 1376 wymienia kościól w Wojciechowie /Wojczes/ .
W roku 1399 dn. 13.XI. wymieniony jest proboszcz Mikołaj.
W roku 1428 husyckie wojska oblegały Namysłów ale bez skutku. Wówczas uległ częściowemu zniszczeniu Wojciechów. W roku 1432 Polak Husyta Koszalowski spalił dwa przedmieścia Namysłowa i kilka wsi w okolicy /może Wojciechów/.
W roku 1452 dżuma zebrała obfite żniwo.
W roku 1455 nastąpiła długotrwała susza, a po niej drożyzna i głód .
W roku 1466 spłonęło pół Namysłowa na Wniebowstąpienie.
W końcu XV w Wojciechów dzielił się na dwie części Górny i Dolny . Nad Górnym Wojciechowem wyższe sądownictwo sprawował Namysłów w Dolnym Wojciechowie znajdował się folwark identyfikowany z folwarkiem Ramiszów.
W latach 1479-1483 znany był tylko właściciel Górnego Wojciechowa Bartosz z Grodziszowa k. Oławy.
W tym czasie czynsz dziesięcinny z wsi należał do prebendy kapituły wrocławskiej w Ligocie .
W roku 1483 grasowała znowu dżuma .
W roku 1523 panowała duża śmiertelność w dystryktach namysłowskim i oleśnickim .
W roku 1538 protestanci przyjęli kościól katolicki .
W roku 1542 szarańcza spadła na pola w Wojciechowie i okolicy i zniszczyła zbiory. Nastąpiła drożyzna, szczególnie na przednówku .
W roku 1549 Wolf z Krzykowa stanął przed starostą we Wrocławiu, ponieważ w roku 1547 zabił młynarza z Wojciechowa i ujęty został w swym dworze przez mieszczan namysłowskich. Wyroku nie podano w kronice .
W roku 1555 wskutek długotrwałych opadów wezbrała Widawa i okoliczne potoki i zatopiły niżej położone wsie . Ludzie uciekali na dachy domostw. Ucierpiał również Wojciechów .
W roku 1565 6 listopada przybył do Wojciechowa pierwszy znany pastor Frenciszek Korn z Węgier w roku 1592 Martius Gruelius, zaś w roku 1609 Eliasz Melzenus.
W czasie trwania wojny 30-letniej /1618-1648/ wieś ucierpiała bardzo od kontrybucji, plądrowania, przymusu kwaterowania przemaszerowujących ciągle wojsk casarskich i szwedzkich, które siłą konfiskowały żywność i furaż.
W roku 1633 na dżumę w Namysłowie i okolicy zmarło 1300 osób. Ludność była zupełnie bezradna wobec tej klęski .
W roku 1648 zakończyła się długotrwała i niszczycielska wojna. Mieszkańcy wracali do zrujnowanych, lub spalonych swych siedzib zaczynając pracę od nowa .
W roku 1654 rządowa komisja cesarska wraz z dragonami przybyła do Wojciechowa celem rewindykacji zabranego w XVI wieku kościoła katolickiego z rąk protestantów. Protestanci uciekali do Namysłowa . Czekał ich tam ten sam los.
W roku 1657 zmarł na dżumę katolicki proboszcz Michał Sartorius, a dżuma zebrała obfity plon we wsi.
W roku 1663 od 13.IV. protestanci zaczęli odprawiać swe ceremonie religijne w sali na dworze właściciela wsi. Pastor przebywał we wsi na stałe od 1673 roku .
23 kwietnia spłonęło pół Namysłowa. Mieszkańcy wsi przyjmowali pogorzelców na kwatery , udzielali im pomocy w żywności. Było to w roku 1682 .
W roku 1708 realizując postanowienia konwencji altrasztadzkiej z roku 1707 oddano protestantom część kościołów na Śląsku. Zwrócony został im wówczas kościół w Wojciechowie. W roku 1718 remontowali protestanci zwrócony obiekt sakralny .
W roku 1741 Prusy wcieliły siłą Śląsk do swego państwa.
9.V.1755 władze pruskie zabroniły ludności katolickiej uczęszczania z pielgrzymkami do Polski do Częstochowy .
Zarządzenie to oczywiście uderzało w liczną ludność polską dystryktu namysłowskiego. Ludności obu wyznań zabroniono też dekorowania świątyń na Zielone Święta .
Władze pruskie rozpoczęły systematyczną walkę z polskością na Śląsku, osadzano niemieckich księży i pastorów nie znających często nawet polskiego języka, wprowadzono przymusową naukę języka niemieckiego w szkołach.
Akcja germanizacyjna objęła również i Wojciechów.
W roku 1836 wieś dzieliła się na Wojciechów Górny i Dolny . We wsi mieściły się 2 folwarki, ewangelicki kościół i szkoła z jednym nauczycielem, mieszkało 11 chłopów służebnych, 29 zagrodników, był młyn wodny, karczma, 1 krawiec.
Ogółem wieś zamieszkiwało 464 mieszkańców /18 katol./.
W roku 1844 Wojciechów posiadał w obu swych częściach 2 folwarki, sołectwo, 62 domy mieszkalne, 604 mieszkańców, kościół protestancki, szkołę z 1 nauczycielem, młyn wodny /dwukołowy /, 2 olejarnie, cukrownię / przerabiano buraki cukrowe /, 7 warsztatów tkackich / len /, mieszkał kowal, szewc, 2 kramarzy. Hodowano we wsi 203 woły i 1200 owiec.
W roku 1895 Wojciechów -gmina posiadał 513 ha, 59 domów mieszkalnych, 390 mieszkańców / 12 katol./. Majątek Wojciechów o pow. 584 ha posiadał 13 domów mieszkalnych i 296 mieszk. /73 katol./
Wg H. Lutscha jedyny zabytek Wojciechowa, kościół protestancki wykonany z cegły pochodził nie wcześniej niż z XV wieku, a wieża zaś z XVI wieku.
W roku 1910 wieś liczyła 592 mieszkańców.
W roku 1929 Wojciechów zamieszkiwało 577 mieszkańców. W majątku zaś notowano 252 mieszkańców.

Opracowano
na podstawie "Kroniki Gminy Wilków"
R. Majcher Wrocław, 1977 r.