WAKACJE, czyli zadanie domowe z rodzicielstwa

Osiągnięcia cywilizacyjne ułatwiają nasze funkcjonowanie, sprawiają, że szybciej zdobywamy informacje, pełniej uczestniczymy w życiu społecznym, kulturalnym, mamy szerszy dostęp do wiedzy i do rozrywki. Niestety, mają one również drugą twarz, swoją swoiście „ciemną stronę”. Powodują, że czyha na nas więcej pułapek, zwiększają ilość uzależnień, które stanowią nie tylko potencjalne zagrożenie.

Rodzice, którzy mają dobry kontakt z dzieckiem mają większą szansę, aby uchronić je przed uzależnieniami. Budowanie kontaktu, wiarygodność i rzetelna wiedza to ważne elementy w relacji między rodzicem, a dzieckiem.

Dzieci w okresie dojrzewania potrzebują poczucia więzi i przynależności do rodziny, wspierania poczucia własnej wartości, wiarygodności rodziców, sprawiedliwego traktowania, poszanowania intymności i dyskrecji oraz stanowczości w ważnych sprawach. Dzieci buntują się przeciwko granicom stawianym im przez rodziców, ale w gruncie rzeczy owej granicy potrzebują. Daje im ona poczucie bezpieczeństwa. Bunt jest wpisany w rozwój dziecka. Jest wszakże rozwojowy. Należy go umiejętnie przetrwać. Nie bójmy się stawiać dzieciom granic. Powiedzą, że nas nienawidzą. Zademonstrują swoją złość i niezadowolenie. Mają prawo. My, dorośli róbmy swoje. W ten sposób budujemy więź z dzieckiem opartą na emocjonalnym kontakcie. Usłyszymy: „nienawidzę”. Powiedzmy: „kocham”.

Im lepszy kontakt między rodzicem, a dzieckiem, tym większa szansa, że rodzic zauważy niepokojące objawy u dziecka, takie jak:

• • unikanie rozmów, częste kłamstwa,
• • oddalanie się od rodziny,
• • kłopoty w szkole, których wcześniej nie było (np. w roku szkolnym wagary),
• • rozdrażnienie, niecierpliwość, agresja,
• • sypianie o różnych porach dnia (raz jest bardzo pobudzone, a raz ospałe),
• • spędzanie czasu poza domem i unikanie kontaktu po powrocie,
• • nowi znajomi, o których nie chce rozmawiać lub samotne spędzanie czasu w pokoju,
• • nadmierny apetyt lub jego brak, gwałtowne chudnięcie lub tycie,
• • przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice,
• • dziwne zapachy w pokoju lub bezpośrednio od dziecka, przedmioty związane z  narkotykami,
• • znikanie z domu pieniędzy lub wartościowych przedmiotów.

Pojedyncze objawy nie muszą oznaczać, że z dzieckiem dzieje się coś złego, jednak nie muszą wystąpić wszystkie objawy, aby świadczyć, że coś złego się dzieje.

Warto interweniować, gdy z dzieckiem dzieje się coś niepokojącego, jednak nie działać pod wpływem emocji i rozpocząć rozmowę wtedy, gdy wiemy, że znajdziemy czas na to, aby ją skończyć. W momencie pojawienia się problemu, warto także skorzystać z pomocy specjalistów.

Nie rybę, nie wędkę, ale? Nie należy dawać ryby, ale wędkę. W praktyce dość często okazuje się, że ofiarowana wędka zostaje sprzedana, by kupić ryby. Warunek: by skutecznie pomóc sobie i innym, trzeba mieć nie tylko narzędzia, ale odpowiedni sposób myślenia. Mentalność staje się główną linią podziału między bogatymi, a biednymi, między przegranymi, a zwycięzcami. Dostosowanie mentalności do wymogów rzeczywistości okazuje się głównym warunkiem sukcesu we współczesnym trudnym świecie.

Rozmawiajmy z dziećmi. Bądźmy dla nich pozytywnym wzorcem do naśladowania. Pokazujmy, że nie są same. W obecnym świecie można się pogubić. My, dorośli mamy nierzadko problemy, by odnaleźć się w otaczającej nas rzeczywistości. A co mają powiedzieć nasze dzieci, które dopiero nabywają doświadczeń?

Dorota Szymczyk- Bęben